ΑΠΟΨΕΙΣ

Πολιτική  και  Παιδεία.

                                      Γράφει  ο  Πρόεδρος  της  ΔΑΚΕ  (της Β΄ ΕΛΜΕ) 

 

Ότι  συμβαίνει  σήμερα  στην  εκπαίδευση δεν  δημιουργεί  πλέον  καμία  έκπληξη  ούτε  προβληματίζει  σοβαρά  κανένα, αφού  ακόμη  και  οι  λίγοι,  ρομαντικοί, που  επιμένουν  να  λένε  ότι  τα  περισσότερα  προβλήματα  της  κοινωνίας  μας   έχουν  ρίζα   στην  παιδεία  δεν  μπορούν  να  ακουστούν  έξω  από  ένα  μικρό  κύκλο ανήσυχων  ανθρώπων.

Είναι  γεγονός  ότι  η  προηγούμενη  κυβέρνηση  της  Νέας  Δημοκρατίας, στον  χώρο  της  παιδείας, επεχείρησε  στοχεύσεις  που  για  να  υλοποιηθούν απαιτούσαν  «ευρεία»  συναίνεση, την  οποία  όμως  δεν  κέρδισε  ποτέ  γιατί  σπατάλησε  πολύτιμο  πολιτικό  χρόνο,  χωρίς  να  μπορέσει  ν’ αξιοποιήσει επικοινωνιακά  κάποιες  από  τις  θέσεις   της,  που  ήδη  είχαν  βρει  απήχηση στην  κοινωνία.

Οι  αλλαγές  που  εισηγήθηκε  απέτυχαν  να  χτυπήσουν  στη  ρίζα  τα  προβλήματα, ούτε  προκάλεσαν  ουσιαστικές  ρήξεις  με  εκείνες  τις  δυνάμεις  και  τις  λογικές  που  ολοφάνερα  κρατούσαν  το  σύστημα  αδρανές, αναποτελεσματικό  και  σε  αποσύνθεση …..

Βέβαια  κάποιες  καινοτομίες  που  προωθήθηκαν  από  το  συνδικαλιστικό  κομμάτι της  Νέας  Δημοκρατίας   και υλοποιήθηκαν  απέδειξαν  ότι  μόνο  με  αποφασιστικές  παρεμβάσεις  είναι  δυνατόν  να  προχωρήσουμε  μπροστά, γι’  αυτό  και  η  ΔΑΚΕ  στους  καθηγητές  ψηφίστηκε  από  χιλιάδες  καθηγητές  και  ήρθε  πρώτη  δύναμη.

Θα  υπενθυμίσω  τους  διορισμούς  των  καθηγητών  από  τα  μέσα Αυγούστου, την  εισαγωγική  επιμόρφωση  των  νεοδιόριστων  καθηγητών  πριν  την  έναρξη  του  σχολείου, τις  έγκαιρες  μεταθέσεις  και  αποσπάσεις  των μονίμων καθηγητών, την  πρόσληψη  των  αναπληρωτών  πριν  την  έναρξη  της  σχολικής  χρονιάς, τα   δωρεάν  ξενόγλωσσα  βιβλία (Αγγλικών  και  Γαλλικών ), την  αποστολή  όλων   των  σχολικών  βιβλίων  πριν  την  έναρξη  των  μαθημάτων, τους  Ηλεκτρονικούς  Υπολογιστές  στους  μαθητές  της  Α΄  Γυμνασίου…..    

Κι  όμως  όλες  αυτές  οι  αλλαγές  ενώ  συνέβαλαν  στην  καλύτερη  λειτουργία  του  συστήματος   δεν   μπόρεσαν  να  το «θεραπεύσουν»  διότι  χρειαζόταν  πιο  άμεσες  παρεμβάσεις, ουσιαστικές  θεσμικές  μεταβολές,  ριζικό  ανασχεδιασμό  των  αναλυτικών  προγραμμάτων,  άμεση  επιμόρφωση  του  προσωπικού,  αυστηρή  αναθεώρηση   του  εξεταστικού, αξιοκρατικές  διαδικασίες  για  την  στελέχωση  των  υπηρεσιών  της  εκπαίδευσης ……

Δυστυχώς  η  νέα  κυβέρνηση  του  ΠΑΣΟΚ  έδωσε  γρήγορα  δείγματα  εντελώς  αποθαρρυντικά  όταν   με  το  σύνθημα «ΠΡΩΤΑ Ο  ΜΑΘΗΤΗΣ»  προχώρησε  σε  συγχωνεύσεις  και  καταργήσεις  σχολείων,  δραστικές  μειώσεις  των  αποδοχών, αδιαφόρησε  για  τα  βιβλία  των μαθητών, τα  οποία  παραδίδονταν  μέχρι  προχθές (τις  2 Μαρτίου), ενώ   εγκατέλειψαν  παντελώς  την  συντήρηση  και  την  προμήθεια  υλικού  των  σχολικών  μονάδων  στην  καλή  θέληση  των  δήμων.

Σήμερα  πλέον  οι  ίδιοι  κύκλοι  μιλάνε  για  απολύσεις, για  «αξιολογήσεις»  που  θα  έχουν  ως  στόχο  την  υποβάθμιση  και  την  διαπόμπευση  των  εκπαιδευτικών  ως  θυσία  στην  οικονομική  εξαθλίωση της  χώρας ….

Αγνοούν  όμως  ότι  η  καλλιέργεια  των  ψυχο-διανοητικών  δυνατοτήτων  των  νέων  και  η  εμπέδωση  θεμελιωδών  αξιών (κοινωνικών  και  ηθικών) αποτελεί τον  μόνο  ασφαλή  δρόμο  για  την  έξοδο  από  την  οικονομική  και   την κοινωνική  κρίση.

Μέχρι  να δούμε  κατάματα  την  αλήθεια, τα  αδιέξοδα  θα  αυξάνονται, οι  μαθητές  θ’ αντιμετωπίζουν  το  σχολείο  με  αφάνταστη  κούραση  και  αδιαφορία,  οι  εκπαιδευτικοί  θα  ζουν  στα  όρια  της  φτώχειας,  το   φροντιστήριο  θα  προσπαθεί  ν’ αντικαταστήσει  το  σχολείο,  οι  γονείς,  εξαθλιωμένοι  οικονομικά,  θα  πληρώνουν   τεράστια  ποσά  στην  παραπαιδεία  και  θ’ αναλαμβάνουν  μια  γιγαντιαία  προσπάθειά  για   τα  παιδιά τους,  το  κυνήγι  για την  «περιπόθητη» θέση στο  υποβαθμισμένο  ελληνικό  Πανεπιστήμιο, η  οποία  τους  προσφέρει  πτυχία  με  χαμηλό  αντίκρισμα  και  τελικά  θα οδηγήσει  τους  αποφοίτους,  με  απόλυτη   ακρίβεια,  στην  ανεργία  και  στο  χαμένο  όνειρο …